.bertemu kembali.

oke, last weekend berjaya pulang ke rumah dalam erti kata sebenar 'pulang'. dah tak rasa macam early stage dulu. see! dumb punya cerita, rumah pulak yg jadi taruhan -.-''

kepulangan kali ni atas urusan kerja. walau weekend perlu bekerja, seronok tu tetap ada! hehe. bila pulang atas urusan kerja, it's complimentary to meet him face to face. seriously, for this time, tak rasa apa-apa. tak rasa any excitement macam early stage dulu. walau dah kata tak nak, tapi tetap nak cari. kali ni pulak, walau die ade depan mata, tak rasa apa langsung. tak rasa nak tegur ke. sengih ke or anything that i might do when i meet my friends. serius, rasa pelik. tapi bila tanya senpai raha, she said

"ko rasa macam tu sebab ko dah tawar hati.."

ye ke tawar hati?? mungkin jugak la. sebab lepas-lepas tu bila dah bertegur-gelak-ketawa bagai, still rasa macam biasa-biasa. walau die tunjuk caring die. walau sebenarnya mungkin die nak tunjuk ape yang die rasa. walau saya perasan mungkin juga sebenarnya die nak sampaikan sesuatu melalui lagu yang die duk ulang pasang. i don't know. i just didn't feel any cheesy feeling anymore. saya gile ke kalau boleh berbaik semula dengan die sama macam waktu sebelum kami in relationship?? kalau die bukan rakan sekerja, sumpah takkan berbaik macam ni.

tapi saya perasan sesuatu. something that lead to this tindakan-berbaik-semula ni. sebab perasaan halus yang satu ni. sayang~ sayang tu susah nak buang. kalau setakat suka, mungkin anytime boleh hilang. tapi bila sayang, ambil masa. selama mana rasa sayang tu mekar, selama tu jugak lah masa yang diperlukan untuk neutral kan rasa sayang tu semula.

dan sekarang ni, saya tak berapa faham sebenarnya kenapa bila saya tengok gambar perempuan tu, automatik saya akan loya. bukan semua gambar die lah. tapi gambar time diorang keluar berdua. walau si bf takde satu pun dalam gambar tu, but i know he was there. as the photographer. as the entertainer. tak tahu lah kenapa boleh rasa macam tu. saya tak kenal sangat pun perempuan tu. sekadar kenal sebab pernah satu sekolah. and i have NO INTENTION untuk berbaik ke hape. sorry to say, but i just think that she's not worth to be friend with. kejam tak?? tapi itu lah yang saya rasa.

notaKaki: ahah! memaafkan jalan terbaik. tapi tak semudah yang diucap. i forgive and will forget ;)