Isnin yang semput!

Seorang mak cik senyum pada saya waktu tengah kelam kabut tadi. Saya tak perasan memula. Hehe. Bila perasan, rasa bersalah pulak dah.

"Eh, hai" (sebab tak ingat nama)
"Nak naik tingkat 2 ke?"
"Ha'ah. Nak gi plantation jap"
"Suka tengok. Senyum je die. Ceria je"
"Eh?" (Macam blurr kejap. Merujuk kepada siapa ni?)
Setelah perasan yang statement tu untuk saya,
"Eh, senyum lah selagi bulih senyum" (padahal gelabah tataw nak respon pujian!)

Timekasih mak cik dekat lif sebab sumbang 1 kebahagiaan untuk saya hari ini ;)


Kes 2#
Copy status twitter selepas kejadian.

"Hello pak cik! Bila saya senyum maknanya saya terima salah pak cik dan mengaku silap saya.tak perlu buat tahi macam kau tak salah!choooyyy"

Timekasih pak cik sebab sumbang satu sebab untuk saya belajar bersabar dan senyum lagi!


NotaKaki: walid attend meeting di HQ and I have an instinct that maybe 'they' bumped into each other already? Mohon yang baik-baik sahaja. Mohon kasih dan sayangMu, ya Wadud ;)


Sent by Maxis from my BlackBerry® smartphone