.it was seriously creepy than i thought.

okeh, yesterday i got call from wan zah which is used to be my landlord during my internship. she said that she want to come to my house tomorrow which is today.at first, i thought that she just want to visit.yeah, raya visit as usual.then, i said ok lah because i need to register at the office at the evening. she said that she want to come around 10 o'clock with her grandchild. i have never ever thought of something big or something else that different from the eid thingy thing.

around 7.30 am, i got call from anonymous number which is used to be wan zah daughter.she said....

"assalamualaikum..siti ke??"

"ye saye,siape ni eh??"

"ni, mak cik nak bawak mak zah ke rumah siti tapi kami tak sure jalan nak ke sana"

omg.they just on the road right now!!kate nak datang kul 10??

then membebel sket bagi direction kat pak cik driver.

"takpe, nanti macik sampai kat masjid bitaw saya. saya amek macik kat sana"

********************************

lepas dah amek diorang kat shell (sebelah masjid), terus bawak ke rumah lah kan.sirius kelam kabut gila sebab tak sedia apa-apa pun.haish!!lepas dah sembang dua tiga kerat,we moved to the serious thing.okeh, actually tak sembang ape pon sebab tataw nak sembang apa dengan pak cik dan mak cik tu.tak kenal pon mereka sebelum nih.

then, wan zah mintak excuse gi toilet. then, the story begin...

"siti, macam ni lah yer. mak cik cakap straight forward je lah. mak mak cik tu (wan zah) berkenan dengan kamu. die nak padankan kamu dengan anak mak cik, cucu die. tu pun kalau siti takde kawan lagi lah"

okeh, i think i already turn into red-maroon.gila kau.nasib baek mak ngan walid takde sebab masing-masing tak boleh nak excuse.

"err.."

"siti dah ade kawan ke??"

"err...kawan memang ramai lah. tapi kawan yang untuk spouse-to-be memang takde lah" okeh, spouse-to-be tu tak cakap lah kan.haha.

"anak mak cik tu umur 26 keje dengan telekom kat jalan semarak bla.. bla.. bla.."

yang lain-lain tu memang tak bape nak dengar sebab otak tak boleh nak fikir ape dah.rasa macam sedang mimpi or belakon ape ke.biau betul wan zah ni.die memang suke matchmake kan orang tapi tak terfikir pulak dia nak matchmake kan aku.

"takpe, rilex jer. jgn gelabah sangat. kami datang bertanya jer"

"takpe, kite open-minded lah. kawan-kawan dulu. kalau panjang jodoh korang, ade lah tu. jangan rasa macam kami memaksa pulak" si pak cik memberi jaminan.

aku dah tataw nak cakap ape cuma boleh sengih tunjuk gigi yang prasan lawa.hadoi.serius aku tak jangka benda-benda gini.tak sedia kot??haish.

"siti bagi gambar siti untuk anak mak cik tengok"

"hah??gambar??erk,gambar ape eh?" okeh, soalan sengal sekejap.

"gambar siti lah. gambar sekerat pun takpe. tak kisah lah"

sambil sengih-sengih nervous aku tanya "gambar pasport takpe kan??"

"boleh jer.mane-mane lah"

lepas aku dah bagi gambar tuh, aku rasa macam nak tanye jer 'gambar anak mak cik takde ke?' yer lah, unfair kot bila the other side ade no phone and gambar aku but i have nothing about him.aku rasa macam nak nanges okeh.sebab aku rasa macam 'weh,aku tak sedia apa-apa lagi kot?apesal tuju kat aku pulak??' tapi kan,seriously naseb baek sebab mak ngan walid takde. and i have no intention to tell my mum about this. gila kau, mak aku mesti akan bergabung tenaga dengan adek-beradek dia untuk gula-gula kan aku. nanti asyik aku jer kena bahan!!tak sanggup ese eh.

*************************************

lepas jer diorang balik, tak tunggu lama i make a phone call to ojie.

"weh, wan zah datang dengan parent budak tu lah!! kate semalam nak datang dengan cucu nyer"

"ye ker??pastu ko buat ape jer"

"buat ape yang patut la.gila staright forward kot mak dia.aku segan gila sampai rasa nak nanges kot.korang pun apesal lah takde kat sini.isk isk isk. siap mintak gambar aku kot"

"hah?? dah tu ko bagi lah??"

"takkan tak bagi kot. dah orang datang umah mintak. kalau setakat mintak kat telefon, aku boleh la nak avoid!"

"gamba die ade??"

"mane ade.satu hape tentang dia pun aku tataw.mak die cakap nnt bia la si h**** tu yang contact aku"

"unfair lah macam tu. bla..bla..bla..."

aku dah malas nak cakap pasal tu.pusing cerita pasal ojie pulak. sebab bila fikir-fikir sangat, aku yang sesak nafas.setengah orang mungkin akan cakap "alah, normal lah tu. buat biasa-biasa jer"

ha'ah, kau tak duduk tempat aku kau boleh lah cakap.

sekarang nih memang tak boleh nak berfikir dengan waras sangat bila fikir isu nih.rasa terkejut pun tak ilang lagi.adeh. it was a creepiest thing that ever happened to me for 23 years of life.

notaKaki:okeh,mahu berkemas untuk ke manjung. lepas nih bersawang lagi lah blog nih.